Հայաստանը կունենա իր արբանյակը

Ոնց որ թե այլևս առիթ չենք ունենալու անեկդոտներ հորինելու հայկական տիեզերական ծրագրի մասին, որովհետև Հայաստանը պատրաստվում է իր առաջին արբանյակն ունենալ գեոստացիոնար ուղեծրում։ Համապատասխան համաձայնություն է ձեռք բերվել ՀՀ Կապի և տրանսպորտի նախարար Գագիկ Բեգլարյանի և «Ռոսկոսմոս» ընկերության տնօրեն Վլադիմիր Պոպովկինի հանդիպման արդյունքում։

Գագիկ Բեգլարյանը նշել է, որ հուլիսի 9-ին ՀՀ տրանսպորտի և կապի նախարարության և «Ակադեմիկոս Մ.Ֆ.Ռեշետնյովի անվան» Տեղեկատվական արբանյակային համակարգեր» ԲԲԸ-ի միջև ստորագրված Փոխըմբռնման հուշագրով Հայաստանը սկիզբ է դրել ՀՀ կապի և հեռուստահեռարձակման տիեզերական ապարատի ստեղծման և գեոստացիոնար կապի արբանյակային 71.4 E ուղեծրային դիրքում տեղադրման գործընթացին: Կողմերը համաձայնել են սեղմ ժամկետներում ռուսական «Գեյզեր-Տելեկոմ» ՍՊԸ-ի հետ ստորագրել պայմանագիր` նախապատրաստելու ՀՀ կապի ու հեռահաղորդակցության սեփական արբանյակի տեխնիկատնտեսական հիմնավորումը, որի արդյունքներով կքննարկվի արբանյակի ստեղծման նախագիծը:

Между молотом и наковальней: Евразийский Союз или Евросоюз?

Я уже писал о том, что с недавних пор прозападно настроенные силы начали какие то конвульсивные движения в связи с активизацией России в нашем регионе и на всем постсоветском пространстве. То что большенство простого люда ностальгирует по СССР — факт, то что большинству народа как минимум непонятна, что же выигрывает Армения от евроинтеграционных процессов, а как максимум, этому большенству под конец осточертели двойные стандары и либерастические заморочки Запада. 

Մեզ ասում են դուք հոմոֆոբ եք, իսկ իրե՞նք

Չորեքշաբթի օրն արդեն պատրաստվում էի քնել, մեկ էլ ասի բեր օրերից մի օր քիչ մը տելեվիզր նայեմ։ Քանի որ հայկական հեռուստաալիքներ նայելն ինձ համար նույնն է, ինչ անզեն աչքերով սվառկային նայելը՝ միանգամից սկսի ռուսական ալիքները տնտղել։ Ու սենց ալիքները փոխելուց առնչվեցի «Исторический процесс» հաղորդմանը, որտեղ այդ անգաամ քննարկում էին սեռական փոքրամասնությունների հիմնախնդիրը ու Ռուսաստանի պետդումայում առաջադրված՝ անչափահասներին հոմոսեքսուալիզմի քարոզումը քրեականացնող օրինագիծը։ Իմաստ չկաա հիմա ամբողջ հաղղորդումը պատմելու, բայց մի խիստ հետաքրքիր փաստ իմացա այն նայելիս, պատմեմ դրա մասին, ինչպես նաև մի քիչ կիսվեմ մտորումներովս, թե ինչքանով է ակտուալ Հայաստաննում ևս նման օրինագիծ ընդունելու տարբերակը։

Габалинская РЛС, Армения, Россия и наши русофобские СМИ

Начну с краткого ликбеза о Габалинском РЛС. Для людей далеких от военного дела, что Габалинское РЛС, что Лох-Нессовское чудище — слышали, что есть что то в этом роде, но понятия не имеют, что оно собственно такое. Во времена холодной войны в СССР было построено несколько радиолокационных станций которые формировали скелет системы противовоздушной обороны страны. После распада СССР, несколько таких РЛС оказалось на территориях свежеиспеченных независимых республик. В частности, Азербайджану досталась Габалинская РЛС, радиус действия которого состовляет 6000 км. Неудивительно, что Россия не могла забыть о таком стратегическом объекте и в течении всех этих лет арендовала Габалинскую РЛС у Азербайджана (прямо скажем за символическую плату). Однако, следует отметить так же, что Россия по условьям договора об аренде обязывалась делиться с Азербаджаном данными которые выдавала РЛС.

Մտորումներ ռուսոֆիլիայի և ռուսոֆոբիայի մասին

Էս վերջերս ինչ որ շատա մոդա դարձել նոր պիտակավորման տարբերակ՝ «ռուսոֆիլ» կամ «ռուսոֆոբ»։ Ըստ էության, ես ապրիորի համաարում եմ նման պիտակավորումը ախմախություն, որովհետև.

ա. ինչպես ֆոբիաները, այնպես էլ ֆիլիաները հոգեբանորեն համարվում են անոմալիաներ ու ռուսոֆիլիան կամ ֆոբիան բնավ բացառություն չեն այս պարագայում
բ. մթոմ եղած պիտակները քիչ էին, մի հատ էլ էս մի բաժանումը

Ընդ որում հետաքրքիր է այն, որ ինչպես և ֆիլ-ֆոբ համադրություն ենթադրող դեպքերի մեծամասնությունը, սա ևս հեղինակվել է ինձ համար անակընկալ ի հայտ եկած ռուսաֆոբերի կողմից։ Ըստ իս, մեր իրաականությունում կատաարյալ հիմարություն է ռուսոֆոբ լինելը ու առնվազն անհասկանալի՝ ռուսոֆիլ լինելը։ Անդրադառնամ երկու դեպքերին առաանձին-առանձին։

Շոու բիզնեսացվող պառլամենտ

Էն փաստը, որ Հայաստանում շատ բաներ ուղղակի կամ անուղղակի թխվում Ռուսաստանից՝ նորություն չէ ու նախընտրական պրոցեսսները և քարոզչական հնարքները ամենևին էլ բացառություն չեն կազմում։ Ընդհանրապես, մեր քաղաքական միջավայրը ինձ հիշեցնում է ռուսականի շատ անհաջող կրկնօրինակը։ Այս երևույթի հերթական դրսևորումը ԱԺ ընտրությունների համար շոու բիզնեսի ու հեռուստատեսության «ակնառու» նորկայացուցիչների «զորահավաքըը» կկուսակցությունների կողմից։ Նույնն էլ կատարվեց Ռուսաստանում դեռ 2007 թվականին ու շարունակվեց 2012։